Το Αμφιαράειο βρίσκεται σε έναν λόφο 6 χιλιόμετρα περίπου νοτιοανατολικά του Ωρωπού. Υπήρξε ιερός χώρος και μαντείο αφιερωμένο στον μυθικό ήρωα Αμφιάραο.

Το Αμφιαράειο βρίσκεται σε έναν λόφο 6 χιλιόμετρα περίπου νοτιοανατολικά του Ωρωπού. Υπήρξε ιερός χώρος και μαντείο αφιερωμένο στον μυθικό ήρωα Αμφιάραο. Ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. όταν η ευρύτερη περιοχή του Ωρωπού ανήκε στους Αθηναίους. Στον χώρο λειτουργούσε μαντείο και θεραπευτήριο. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές τον 4ο αιώνα π.Χ. Ο ήρωας Αμφιάραος ήταν απόγονος του οραματιστή Μελάμποδα και αρχικά αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επίθεση στη Θήβα (όπως περιγράφεται λεπτομερώς στην τραγωδία του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας»), γιατί μπορούσε να προβλέψει ότι θα ήταν καταστροφή. Σε ορισμένες εκδοχές του μύθου, η γη ανοίγει και καταπίνει το άρμα του Αμφιαράου, μετατρέποντάς τον σε θεό του κάτω κόσμου. Σήμερα η περιοχή βρίσκεται ανατολικά της σημερινής πόλης Μαρκόπουλο Ωρωπού, στο Δήμο Ωρωπού Αττικής.
Το ιερό βρίσκεται 37,2 χιλιόμετρα νοτιανατολικά της Αθήνας και είναι κτισμένο στις όχθες ενός χειμάρρου, της Χαράδρας, όπως την έλεγαν οι αρχαίοι. Περιλαμβάνει τον ναό του Αμφιάραου (με ένα ακρολιθικό λατρευτικό άγαλμα), καθώς και θέατρο, στοά και συναφείς κατασκευές. Το τέμενος εκτείνεται περίπου 240 μέτρα βορειοανατολικά από το ναό του Αμφιάραου. Η λειτουργεία του, δημόσια και ιδιωτική, χρονολογείται στον 5ο αιώνα π.Χ. Υπήρξε μια ανάκαμψη της φήμης του ιερού ως θεραπευτικού χώρου κατά τη διάρκεια της πανώλης που έπληξε την Αθήνα στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η φήμη του Αμφιαραείου ως μαντείο είχε φτάσει ως τη Λυδία, καθώς είχαν καταφύγει εκεί οι πρέσβεις του βασιλιά Κροίσου για να τον συμβουλευθούν αν έπρεπε ο Κροίσος να εκστρατεύσει κατά των Περσών. Υπήρχαν πολλές αφιερώσεις από Έλληνες, αξιοσημείωτους Ρωμαίους και άλλους σε επιγραφές. Στη νοτιοανατολική πλευρά του ποταμού υπάρχουν ερείπια των κτισμάτων του ναού, καθώς και μια ασυνήθιστα καλά συντηρημένη κλεψύδρα. Η Κλεψύδρα χρησίμευε ως μεγάλο υδραυλικό ρολόι για το ιερό.
Σύμφωνα με έναν κατάλογο με ονόματα νικητών εκείνης της εποχής, κάθε χρόνο διοργανώνονταν αγώνες τα Αμφιάρεια τα Μικρά και κάθε πέμπτο χρόνο τα Αμφιάρεια τα Μεγάλα. Τα Αμφιάρεια τα Μεγάλα περιλάμβαναν μουσικούς, αθλητικούς και ιππικούς αγώνες στους οποίους έπαιρναν μέρος αθλητές λόγιοι και ηθοποιοί από όλη την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Μικρά Ασία. Υπάρχει εγγεγραμμένος κατάλογος νικητών στην Ευρύτερη Αμφιάρεια που χρονολογείται από το 338 π.Χ.
Ο Αμφιάραος λατρευόταν επίσης στο χώρο του Ραμνού, περίπου 17,5 χλμ. νοτιοανατολικά, καθώς επίσης και σε πολλές ακόμα πόλεις όπως στην Αθήνα, στο Άργος, και στη Σπάρτη.
Το 414 π.Χ. ο Αριστοφάνης δημιούργησε μια κωμωδία, τον Αμφιάραο, της οποίας αποσπάσματα σώζονται μέχρι σήμερα.